Sonja van Kerkhoff 1989 - 98

deel drie English version

Mijn onderzoekingen over mijzelf en object, subjectiviteit en objectiviteit, hebben me geleid naar het werken met ver-schillende media, en vaak in een combiner-en van verschillende media. The subject (Het Onderwerp) heeft als tekst: "The subject accidently encounters the original" ("Het onderwerp ontmoet toevallig het origineel") op een spiegel die in een witte schoen past. De schoen is geplaatst op een stuk doorzichtig perspex. Het oppervlak van de perspex is gegolfd en houdt de schoen in een hoek vast, zó dat wanneer de kijker naar de teksten kijkt, zij/hij zijn eigen gezicht in de spiegel ziet.

The Subject, 1992,
schoen grote, zeefdruk op spiegel,
shoen op doorzichtig perspex.

Bijzetafel, 1992,
85 x 55 x 37 cm.
zeefdruk onder glas,
tafel.

Larger view (39 KB)

Bijzettafel is een zeefdruk onder glas als een deel van een voor dit doel gemaakte bijzettafel. De afdruk toont twee lachende vrouwen van wie er een haar hand uitstrekt naar twee draak-honden aan de lijn. Om de randen luidt de tekst: " Wees niet bezorgd lachte ze, hij bijt niet en als hij dat wel doet is het niet zo pijnlijk als de gedachte eraan. Wat een grap dacht ik, bang terwijl het duidelijk was dat zelfs het mechanisme aan het roesten was, los van de vraag of de onderdelen aangesloten waren of niet. Maar evengoed is het vreemd je hand omhaag te houden in een gebaar dat de oude gekken niet konden zien. Niemand wist hoe lang het geleden was dat zij hun gezichtsvermogen verloren hadden. Tientallen jaren lang had niemand opgemerkt dat de gebaren niet veranderd waren. Hun gewoontes veranderden niet, terwijl de tuin veranderde en zich vermeerderde. Toen vielen op een dag de muren neer en konden wij het zien. Het is grappig te zien hoe de dingen geworden zijn, grinnikte zij."

De tekst gaat werkelijk over de subjectiviteit van het verhalen vertellen en daarom heb ik haar rond de rand van dit kunstwerk geschreven. De tekst vermengde mijn eigen angsten met de gebeurtenissen rond de val van de Berlijnse Muur, en het overwinnen van de obstakels van "objectief" schrijven. Wat ik niet verwacht had, was dat mensen rond de tafel zouden lopen om de tekst te lezen. Men werdt doezllig van de werk!

A tangled tale
(Een ingewikkeld verhaal),
1997,
55 x 55 x 200 cm.
batik teksten op katon.

meer plaatjes

Het gebruik van verschillende media sluit aan bij mijn doel de mensen aan te moedigen vanuit een ander gezichtspunt naar een situatie te kijken en daarbij het spirituele, het conceptuele en het fysieke te betrekken in de essentie van hoe het werk wordt ervaren.
In het werk A tangled tale (Een ingewikkeld verhaal) bijvoorbeeld, moet de toeschouwer met haar hand tussen de wasachtige stroken om er een tekst uit te kiezen, die in de drie talen die ik spreek geschreven zijn.

Ik heb ongeveer honderdenanderhalve stroken gemaakt van oud lakens, en batikte verhalen over fysieke en metaforische reizen erop. De talen en zegswijzen raken door elkaar en zijn dooreengeweven als ze tevoorschijnkomen, en toch is elk verhaal een samenhangend geheel.

De mensen worden uitgenodigd de stroken te pakken, maar de twee te lezen stukken van de vorm, de kop of de staart, zijn bedoeld om een ongemakkelijk gevoel te bewerkstelligen bij het pakken van het werk. Maar ze moeten het aanraken om de teksten lezen. Het werk is een verhaal over reizen, zonder begin of eind, bekend maar gedeeltelijk onbegrensd.

Aanraken en gevoel zijn één geheel, net als het geheimzinnige karakter van de teksten.